بررسی میزان بیان PDL1 در درجات مختلف نمونه‌های آستروسیتوم منتشر و گلیوبلاستوم و مقایسه میزان تطابق بین فردی گزارش پاتولوژی آن (interobserver variability ) در نمونه های تومور مغزی بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان دکتر شریعتی تهران طی سال‌های 1397 تا 1401

خلاصه ضرورت اجرای طرح

مهارکننده‌های مسیر PD1/PDL1از اهمیت بالایی در ایمونوتراپی سرطان برخوردار هستند. درمان‌های هدفمند که مسیر PD1/PDL-1 را مهار می‌کنند می‌توانند یک گزینه‌ی درمانی جدید برای برخی بیماران مبتلا به سرطان باشند. گزارش شده است که بیان PDL-1در بافت‌های توموری گلیوبلاستوم با بقای ضعیف‌تر بیماران مرتبط است و ممکن است به عنوان یک هدف درمانی مفید عمل کند اما همچنان اطلاعات قابل اعتمادی در مورد بیان PDL-1در گلیوم‌ها با توجه به زیرگروه‌های مورفولوژیک و گرید آن‌ها در دسترس نیست. همچنین نحوه‌ی بررسی بیان PDL-1در سلول‌های توموری و چگونگی تفسیر و گزارش‌دهی آن از دیگر موضوعات مورد بحث است. رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی در حال حاضر مفیدترین روش برای ارزیابی بیان PDL-1است. به هر حال با توجه به تفاوت‌هایی که در تفسیر نتایج ایمونوهیستوشیمی بین پاتولوژیست‌ها وجود دارد و با توجه به اهمیت نتایج گزارش شده در درمان بیماران، به کار بردن این آنتی‌بادی به عنوان قسمتی از عملکرد روتین نیاز به بررسی تکرارپذیری نتایج گزارش شده بین پاتولوژیست‌های مختلف دارد. لذا هدف از مطالعه‌ی حاضربررسی میزان بیان ایمونوهیستوشیمی PDL-1 در درجات مختلف تومور های آستروسیتوم متشر و بررسی میزان تطابق گزارش دهی پاتولوژی ( interobserver variability) آن در نمونه‌های تومور مغزی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی تهران طی سال‌های 1397 تا 1401 است.

خلاصه روش اجـرای طرح